تفاوت میکروفن های خازنی و داینامیک

تفاوت میکروفن های خازنی و داینامیک

تفاوت میکروفن های خازنی (کندانسر) و داینامیک (پویا)

هر دو زیر مجموعه ی میکروفن ها محسوب می شوند و ماهیت کاری که انجام می دهند یکسان است، اما تفاوت های بسیاری هم دارند که بر روی عملکرد آن ها و نوع استفاده شان کاملا تاثیر گذار است. علت تفاوت میکروفن های خازنی و داینامیک ، نحوه ی عملکرد این دو گروه می باشد که در ادامه به توضیح هر یک به طور جداگانه خواهیم پرداخت.

 

میکروفن های خازنی یا کندانسر

همه ی میکروفن ها از هر نوع و کیفیتی وسیله ای هستند برای تبدیل انرژی صوتی به انرژی الکتریکی و میکروفن به عنوان یک مبدل انرژی عمل می کند. میکروفن های خازنی یا کندانسری همانطور که از نام شان پیداست، از یک خازن برای تبدیل صدا به سیگنال های صوتی استفاده می کنند. خازن ها قطعه الکترونیکی هستند که از دو صفحه ی رسانا تشکیل می شوند و انرژی الکتریکی را در خود ذخیره می کنند. مقدار این انرژی طبق فرمول انرژی خازن، به عواملی متعددی بستگی دارد که یکی از آن ها فاصله ی میان دو صفحه می باشد.

یعنی با کم و زیاد شدن فاصله ی دو صفحه ی خازن میزان ذخیره ی انرژی در آن به دلیل تغییر در ظرفیت خازن تغییر می کند و خازن برای آن که دوباره ظرفیت خود را در حالت پر نگهدارد، مجبور است مقداری انرژی الکتریکی جذب یا انرژی اضافه خود را تخلیه کند که همین امر موجب ایجاد جریان در مدار خواهد شد. اساس کار میکروفن های خازنی هم بر همین اصل استوار است.

 

تفاوت میکروفن های خازنی و داینامیک

میکروفن کندانسر

ساختمان یک میکروفن کندانسری از دو صفحه ی موازی رسانا که اولی بسیار بسیار حساس و متحرک و دومی محکم و ثابت است تشکیل می شود. با ایجاد یک صدا با یک فرکانس مشخص، صفحه ی متحرک هم نوسان با فرکانس دریافتی از صدا دچار ارتعاش و نوسان می شود که همین امر موجب تغییر در ولتاژ مدار و ثبت فرکانس هایی در قالب سیگنال از جنس انرژی الکریکی می شود که قابل ضبط و پخش به کمک بلندگو می باشد.

البته این سیگنال ها امپدانس بسیار بالایی دارند و به همین دلیل هم یک پری امپ در ساختار میکروفن های خازنی وجود دارد. از طرفی پری امپ موجود در میکروفن و همچنین خازن میکروفن نیاز به یک منبع تغذیه برای فعالیت خود دارند و به همین دلیل هم میکروفن های خازنی به یک باطری یا منبع فانتوم برای راه اندازی نیاز دارند. معمولا میکروفن های تریبونی، استودیویی ووکال، کنفرانسی، یقه ای و هدمیکی از نوع خازنی می باشند.

 

میکروفن های داینامیک

اساس کار میکروفن های داینامیک شاید کمی ساده تر به نظر برسد، اما با این حال بسیار کاربردی می باشند که در ادامه به علت آن اشاره خواهیم نمود. در ساختار میکروفن های داینامیک یک مگنت استوانه قرار دارد که یک سیم لوله ی حساس به دور آن پیچیده شده است و در ابتدای سیم لوله، در فوقانی ترین قسمت مگنت، یک پرده دیافراگم متحرک قرار دارد که به آن متصل است. همانطور که می دانید حرکت یک آهن ربا از میان یک سیم لوله طبق قانون القای الکترومغناطیسی فارادی، ایجاد جریان الکتریکی می کند که نوسانات آن هم سو با نوسانات دیاف بر اثر برخورد با فرکانس های صوتی می باشد و به این شکل می توان انرژی صوتی را به انرژی الکتریکی تبدیل نمود. میکروفن های دستی معمولی، برخی میکروفن های استودیویی، میکروفن های درامز ست از نوع میکروفن های داینامیک می باشند.

 

تفاوت میکروفن های خازنی و داینامیک

تفاوت میکروفن های خازنی و داینامیک

میکروفن های خازنی به دلیل ساختار ظریف و حساسی که دارند به شدت آسیب پذیرند و در صورت ضربه خوردن یا جابجایی مداوم ممکن است چار مشکل شوند. در صورت قرار گرفتن میکروفن های کندانسر در معرض صدا های شدید امکان دیستورت شدن صدا و یا حتی آسیب دیدن خازن کاملا وجود دارد. همچنین برای راه اندازی آن ها حتما به یک منبع تغذیه خارجی همچون باطری یا فانتوم پاور نیاز خواهید داشت. با در نظر گرفتن این نکات می توان به این نتیجه رسید که از میکروفن های خازنی بیشتر برای دریافت صدا های صاف و ضعیف تر یا از فاصله ی دور تر، مانند سخنرانی ها می توان بهره گرفت.

میکروفن های داینامیک مقاوت بسیار بالاتری نسبت به میکروفن های خازنی دارند، از این رو برای استفاده های دستی که تحت تکان های گاها شدید دست و یا ضربه احتمالی قرار دارند کاملا مناسب است. از طرفی برای ضبط صدای ساز های کوبه ای همچون درامز و صدا های خشن نیز مناسب می باشند و از همین رو همواره چند میکروفن داینامیک در استودیو های ضبط موسیقی وجود دارد.