آموزش کار با افکت میکسر دایناکورد
پخش 1- افکت ها:
میکسر دایناکورد دارای دو افکت است که هر دو بیت ریت 24 بیت استریو دارند. افکت های 1 و 2 هر کدام 100 برنامه ی از پیش تعیین شده و تا حدودی قابل تنظیم و همچنین 20 جایگاه افکت خالی، برای ایجاد افکت مورد نظر و یا حتی تنظیم دستی نیز در دسترس کاربر می گذارند. هر کدام از افکت ها، دو عدد دکمه ی بالا و پایین دارند که مجموعا 4 دکمه می شود. کارایی های زیاد دیگری نیز دارند. مجموع این 100 افکت، به ۴ دسته تقسیم می شوند:
دسته اول افکت ها، افکت های برگشتی و یا نام دیگر آن ها افکت های هال است. تصور کنید در یک ساختمان خالی، شروع به فریاد زدن می کنید، صدا هایی که در آن جا به شما بر می گردند، صدای هال گفته می شود. افکت های 1 تا 20، متعلق به افکت های هال هستند. افکت هایی که یکی از معروف ترین آنها، افکت 5 است. بقیه افکت ها، از شماره 20 تا 41، مربوط به برگشت صدا به همراه اکو هستند و افکت های 41 تا 60 نیز مربوط به افکت اکورد یا افکت کورس است. کارکرد افکت کورس به این گونه است که تظاهر میکند که ساز های بیش تر از یک ساز در حال نواختن است. افکت های 61 تا 100 نیز افکت های اسپشیال هستند که شامل افکت های تاخیر و بازگشت هستند.
افکت های پیش فرض برای میکسر داینا 3، برای افکت 1، عدد 5 و صدای هال مانند است و برای افکت 2، عدد ۵۵ برای اکو و تاخیر 230 میلی ثانیه ای و همینطور با درصد تکرار40٪ است. اما شما امکان تغییر این حالت پیش فرض را دارید. برای تنظیم هر افکت، از دکمه بالا(up) و دکه پایین (down) استفاده می شود.
درگاه پدال پای افکت ها:
فرض کنید شما در یکه مجلس هستید که ابتدا باید سخنران صحبت کند، سپس قاری قرآن، قرآن بخواند و دوباره بعد از آن سخنران صحبت کند. حالا اگر صدای سخنران افکت اکو داشته باشد ، شنوندگان حرف هایش را به درستی نمی شنوند و اگر افکت اکو خاموش باشد صدای قاری، رسا نخواهد بود.
میکسر دایناکورد این امکان را به کاربران خود داده است تا با استفاده از یک درگاه هدفون که در آن تعبیه شده، بتوانند یک پدال پایی به آن متصل کنند و هر زمانی که می خواهند، افکت ها را خاموش و یا روشن کنند. البته کار با این پدال، یک شرط دارد و آن روشن بودن کلید های روشن و یا خاموش افکت ها است.
درگاه های ارسال سیگنال افکت ها:
این درگاه به امکان استفاده از چند افکت را همزمان میدهد. به اینگونه که اگر بخواهیم همه ی خط ها را به یک یا دو افکت وصل کنیم. و یا اگر نخواهیم از افکت های خود داینا 3 بهره ببریم و یا علاوه بر بهره گیری از افکت داینا، افکت های خارجی نیز استفاده کنیم. و یا به طور مثال بخواهید خط های که ولوم fx 1 باز دارند را به دو افکت اکولایزر و دیگری افکت تاخیر، و خط fx 2 را فقط به اکولایزر، می‌توانید یا استفاده از این درگاه های ارسال fx، سیگنال های برگشتی را به کانال های استریو بدهید.
ولوم های کنترل درگاه های ارسال سیگنال ها:
این ولوم ها که به آن ها fx1send و fx2send می گویند، می توانند حجم صدا های ارسال شده به درگاه هایشان را کنترل کنند.
ولوم های ارسال افکت های 1 و 2 به آکس های 1 و 2 و مانیتور های 1 و 2:
چهار ولومی که رنگشان زرد است، تعیین میکنند تا افکت های داینا 3 به چه میزان می توانند به خط های آکس ارسال شوند. اگر این ولوم ها کاملا به چپ باشند، معنی آن بسته بودن خواهد بود.
چهار ولوم آبی رنگ ، نشان دهنده حجم ارسال شده افکت ها به مانیتور ها هستند و این ولوم ها پری فیدر افکت نیز هستند.
چراغ پیک افکت ها:
این چراغ قرمز رنگ، تنها زمانی روشن می شوند که سیگنال ارسال شده توسط خط ها به افکت ها بسیار قوی باشد، و در حد کلیپ کردن باشد. اگر افکت به اشباع برود و صدا را کلیپ کند، این کلیپ با اعوجاج بسیار زیاد تری همراه خواهد بود و صدا خراب می شود. برای تنظیم این افکت، ابتدا باید فیدر های سبز افکت را روی 5 دسی بل قرار داد و سپس آرام آرام ولوم های افکت خطی که به آن منبع صدا همانند یک آهنگ و یا میکروفن وصل است( در میکروفن یک دو کنید) را آرام آرام زیاد کنید، کمی چراغ پیک در حد چشمک ضعیف که روشن شد، از آن، ولوم افکت خط را بیش تر نکنید، اما اگر تا آخر ولوم ها را زیاد کردید و پیک افکت روشن نشد، از فیدر های افکت استفاده کنید و آنها را زیاد تر کنید.
کلید روشن و خاموش کردن افکت ها fx on/off:
این کلید اصلی روشن یا خاموش بودن افکت ها به همراه یک نشانگر ال ای دی سبز در کنارش است که همانند یک پدال پا، به روشن بودن این کلید، توانایی روشن/خاموش کردن ( در واقع فعال یا غیر فعال کردن افکت) را دارند.
کلید pfl:
روشن کردن این کلید زرد رنگ، باعث می شود که سیگنال خروجی افکت ها، به درگاه هدفون ها به صورت پری فیدر بروند.
فیدر اصلی افکت ها:
این فیدر ها که برای قسمت مستر ها هستند، سبز رنگ هستند و خروجی افکت ها به مستر را کنترل و همانند خط های این میکسر دارای بهره ای از –∞ تا 10 دسی بل دارند.
بخش 2 – خروجی های کمکی یا همان آکسیلاری(آکس ها):
این دستگاه دایناکورد، دارای دو عدد خروجی اکسیلاری است که می توانند برای اتصال به باند های اکتیو، ضبط کننده ها، تقویت کننده ها، میکسر های دیگر، افکت ها و …. استفاده شوند. ولوم های اکس و فیدر ها زرد رنگ هستند.
درگاه های ارسال آکس:
در این درگاه ها، خروجی های مونو با نام های aux1send و aux2send و سیگنال هایی که ما به آکس ها از هر خطی ارسال می کنیم، نشان می دهند و ترجیحا از فیش های بالانس شده برای اتصال به این درگاه ها استفاده می شود.
کلید پست آکس aux post:
کلیدی که قابلیت پری فیدر بودن یا پست فیدر بودن را فعال می کند و در کنار خود یک ال ای دی نشانگر زرد رنگ دارد. اگر این کلید فعال باشد سیگنال کانال های دارای ولوم آکس باز به فیدر وابستگی پیدا می کنند و اگر غیر فعال باشند این سیگنال به فیدر کانال خود، وابستگی نخواهد داشت.
کلید بی صدا:
کلید بی صدا و یا همان mute، یک نشانگر ال ای دی قرمز رنگ در کنار خود دارد، اگر فعال شود، حتی با باز بودن فیدر ها و ولوم ها، از ارسال شدن سیگنال به خروجی های آکس جلوگیری میکنند. این کلید روی سیگنال ارسال شده به هدفون تاثیری ندارد.
کلید ارسال به هدفون یا pfl:
این کلید که سیگنال موجود در خط آکس ها را به درگاه خروجی هدفون به صورت پری فیدر نسبت به فیدر های زرد رنگ و اصلی آکس ها ارسال می کند. اگر این کلید را فعال کنید، صوت سنج قسمت مستر، کانال چپش به نشان دادن میزان سطح خروجی هدفون ها اختصاص میابد و کانال راستش، به نشان دادن میزان سطح خروجی مستر، اختصاص میابد.
فیدر اصلی آکس ها:
این فیدر ها آخرین کنترل کننده های آکس ها هستند، و حجم صدای ارسالی به خروجی های آکس را کنترل میکنند، و همانند دیگر فیدر ها ، دارای بهره ای از –∞ تا10 دسی بل دارند.
بخش 3 – خروجی های مانیتور ها:
دایناکورد علاوه بر اضافه کردن خروجی های آکسیلاری، دو خروجی دیگر به نام های مانیتور 1 و 2 قرار داده است که به طور اختصاصی برای اتصال باند های اکتیو و یا آمپلی فایر به مانیتور های صحنه است که البته می توان استفاده های دیگری نیز از آن ها برد.
خروجی های مانیتور ها:
دایناکورد برای اتصال هر چه راحت تر تعداد بیش تر مانیتورینگ، چهار درگاه خروجی برای مانیتور ها قرار داده است. نوع این درگاه ها، یکی xlr و دیگری بنون است، که بهتر است از نوع بالانس شده آن ها استفاده گردد.
فیدبک فیلتر:
عمل مانیتور کردن صدا، احتمال فیدبک شدن صدا را بالا خواهد برد. پس بسته به نوع مکان، این فیدبک می تواند از فرکانس های بم و یا زیر باشد. فرکانس های بم بیشتر فیدبک توسط محیط می شوند و فرکانس های زیر، بیشتر توسط میکروفن. و همچنین معلوم نیست دقیقا چه فرکانسی فیدبک خواهند شد.
قسمت فیدبک یک کلید با نشانگر سبز موجود است که این فیلتر را فعال و یا غیر فعال میکند و یک ولوم تنظیم فرکانس که از 70 هرتز تا 7 کیلو هرتز مدرج است و فرکانس فیدبک را می توان توسط آن تنظیم نمود. و خود این فیلتر نیز یک فیلتر میان نگذر با فرکانس متغیر توسط همین ولوم و شیب بسیار زیاد، برای جلوگیری از کاهش کیفیت صدا در مانیتور ها است.
کلید بی صدا:
وظیفه این کلید قرمز رنگ قطع صدای ارسالی به درگاه های خروجی مانیتور ها است که در صورت فعال بودن pfl، صدای ارسالی به هدفون ها را قطع نمی کند.
کلید pfl:
وظیفه این کلید با نشانگر زرد رنگ فرستادن سیگنال های موجود در مانیتور ها به خروجی هدفون است. اگر این کلید فعال شود، صوت سنج قسمت مستر، کانال چپش به نشان دادن میزان سطح خروجی هدفون ها اختصاص میابد و کانال راستش به نشان دادن میزان سطح خروجی مستر.
فیدر مانیتور ها:
قسمت پایانی، فیدر مانیتور ها هستند. این فیدر های آبی رنگ ، وظیفه ی کنترل حجم صدای ارسالی به مانیتور ها را دارد و بهره آن از بازه -∞ تا 10 دسی بل است.
