میکروفن های بی سیم

باید کم کم پذیرفت که جهان بخش عمده از جذابیت خود را مدیون پیشرفت های علمی در صنعت الکترونیک و به طور خاص صنعت صدا و تصویر می باشد. امروز در این مقاله قصد داریم تا شما را با یکی از جذاب ترین ساخته های دست بشر، یعنی میکروفن و انتقال صدا آشنا کنیم. در مورد میکروفن ها مقالات متعددی نوشتیم و امروز به سراغ میکروفن بی سیم آمدیم تا شما را با بعد دیگری از میکروفن بی سیم سازه ی بشری بیشتر آشنا کنیم و تاثیرات میکروفن بیسیم را بر سهولت بسیاری از فعالیت ها یک بار باهم مرور کنیم. البته قبل از آن می خواهم توضیحات خلاصه ای هم در مورد ساختار و نحوه ی عملکرد میکروفن های بی سیم و اجزای تشکیل دهنده ی یک میکروفون خدمتتان ارائه کنم.

تاریخچه میکروفن های بی سیم

اگرچه اختراع کیت های بی سیم به سال های 1940 میلادی بر می گردد اما تا 17 سال بعد از آن به طور رسمی میکروفن های بی سیم به بازار عرضه نشدند تا نهایتا در سال 1957 برادران شور (shure) در ایالات متحده اولین میکروفن بی سیم با بردی حدود 5 متر را معرفی کردند که هیچگاه به تولید انبوده نرسید و به بازار صدا معرفی نشد تا ژرمن های سنهایزر (Sennheiser) که در آن زمان 12 سالگی کمپانی خصوصی خود را در آلمان جشن می گرفتند بتوانند نام خود را به عنوان اولین عرضه کننده رسمی میکروفن های بی سیم در تاریخ جاودانه کنند.

میکروفن های بی سیم

میکروفن شور مدل 55S

تفاوت میکروفن سیم دار و بی سیم

شاید این عنوان کمی ساده به نظر برسد و همه در پاسخ به تفاوت های این دو گروه بگویند که طبیعتا در دارا بودن سیم با یکدیگر تفاوت دارند که البته صحیح است اما همه ی آن نیست. میکروفن های سیم دار و بی سیم به نحوه ی یکسان فرکانس های صوتی را دریافت و به سیگنال های الکترونیکی تبدیل می کنند اما نحوه ی انتقال آن ها به دستگاه مرکزی صوت یا همان آمپلی فایر بسیار متفاوت است. مسیری که در یک میکروفن سیمی تنها از طریق یک کابل ساده طی می شود، در میکروفن های بی سیم مسیر بسیار پیچیده تری را طی می کند.

اجزای تشکیل دهنده ی یک میکروفن بی سیم

میکروفن: یک گیرنده ی صدا که عملکردی دقیقا شبیه به یک میکروفن سیم دار دارد و به کمک کپسولی یا خازن فرکانس های صوتی را به سیگنال تبدیل می کند.

میکروفن های بی سیم

فرستنده بی سیم: فرستنده ها گاهی یک دستگاه ی خارجی هستند که ابعادی کمتر از یک تلفن همراه دارند و به آن ها کمری میکروفن بی سیم هم گفته می شود. این دستگاه دارای آنتن فرستنده است و از طریق سیم به میکروفن شما متصل می شود. معمولا میکروفن های یقه ای و هدمیکی به دلیل ابعاد و وزن کمی که دارند، فرستنده ی آن ها به صورت کمری در نظر گرفته می شود. اما نوع دیگر فرستنده های بی سیم تنها یک برد الکترونیکی هستند که داخل خود میکروفن قرار می گیرند، مانند میکروفن بی سیم های دستی که فاقد کمری هستند و برد فرستنده داخل خود میکروفن قرار دارد.

میکروفن های بی سیم - بخش اول

فرستنده میکروفن Beyerdynamic Opus 650 Set

گیرنده بی سیم: طبیعتا هر ارسال کننده ای نیاز به یک دریافت کننده هم دارد. میکروفن های بی سیم هم دارای یک گیرنده یا ریسیور هستند که امواج الکترومغناطیسی ارسال شده از طریق فرستنده را از طریق آنتن دریافت و پردازش می کنند. در خروجی ریسیور ها دقیقا سیگنال ها از همان جنسی هستند که در انتهای یک کابل میکروفن سیم دار وجود دارند. البته معمولا در میکروفن های بی سیم به دلیل پردازش های انجام شده روی فرکانس های دریافتی، خروجی می تواند بسیار بهتر و قوی تر از خروجی یک میکروفن سیمی هم باشد.

میکروفن های بی سیم

گیرنده میکروفن بیسیم JTR-UEM991TH

تکنولوژی و بستر ارتباطی در میکروفن ها بی سیم

مسیر ارتباطی بین فرستنده و گیرنده در میکروفن های بی سیم همانطور که اشاره شد از جنس امواج الکترومغناطیسی می باشند که همان امواج به کار برده شده در سیستم های رادیویی، ماکروویو، مادون قرمز و فرابنفش، همینطور نور مرئی هستند، که بسته به طول موج و انرژی و بسامد شان در یک طیف مشخص، نامگذاری می شوند.

در میکروفن های بی سیم معمولا از امواج VHF و UHF برای ایجاد ارتباط استفاده می شود. اما اینکه تفاوت این دو در چیست و کدام یک برتری نسبی دارند را ادامه بررسی می کنیم.

VHF

امواج VHF برای میکروفون های بی سیم در بازه ی 169 تا 216 مگاهرتز قرار دارد. امواج وی اچ اف به دلیل طول موج بلندی که دارند به شکل بهتری در فضا منتشر می شوند و محدوده ی وسیع تری را در بر می گیرند، برای انتقال آن ها به آنتن های بلندتری هم نیاز است و مصرف انرژی کمتری هم دارند. میکروفن هایی که از باند VHF استفاده می کنند در محیط هایی که دید مستقیم میان فرستنده و گیرنده وجود ندارد عملکرد بهتری دارند اما به دلیل نزدیک بودن فرکانس های آن به فرکانس هایی رادیویی و بی سیم ها، امکان گرفتن نویز در آن ها بیشتر است. البته لازم به ذکر است که میکروفن های VHF قیمت کمتری هم دارند.

UHF

امواج UHF برای میکروفون های بیسیم در بازه ی 614 تا 806 مگاهرتز قرار دارد. مهم ترین مشخصه ی امواج یو اچ اف طول موج های کوتاه و انرژی بالای آن هاست که مصرف انرژی بیشتری هم دارند و آنتن های مورد استفاده برای آن از نوع آنتن های کوتاه است که تاثیر منفی بر برد میکروفن خواهد گذاشت اما با در نظر گرفتن پهنای باند 8 برابری نسبت به وی اچ اف، و البته در نظر گرفتن این موضوع که امکان تداخل امواج و نویز در سیستم های UHF بسیار کم است، می تواند گزینه ی بهتر و گران قیمت تری باشد.

اگر همزمان از چند وسیله ی وایرلس استفاده می کنید یا محیط شما تحت یه میدان مغناطیسی قرار دارد، مانند فضای میان بلندگو ها یا ازدیاد وسایل فلزی، میکروفن های UHF به شرطی که دید مناسبی میان فرستنده و گیرنده باشد، می تواند انتخاب بسیار خوبی برای شما باشد.

بحث پیرامون میکروفن های بی سیم بسیار گسترده و جذاب است که امکان جمع آوری همه ی آن در یک مقاله وجود ندارد، پس در اینجا بخش اول “میکروفن های بی سیم”  را ه پایان می رسانیم و در بخش دوم این مقاله به ادامه ی بحث خواهیم پرداخت.

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *